WITAM SERDECZNIE NA STRONIE MOJEGO INSTYTUTU
Instytut Doradztwa Transportowego został założony przez dr. Pawła Filinowicza w 2016r. Jego lokalizacją jest Hajnówka, czyli małe miasteczko będące Bramą do Puszczy Białowieskiej.
Instytut jest efektem wieloletniej działalności autora w środowisku transportowym, w tym jako kierowcy, inspektora transportu drogowego, nadzorującego pracę inspektorów, kierownika oddziału, szkoleniowca, biegłego sądowego oraz wspomagającego swoim doświadczeniem firmy transportowe w ich codziennym funkcjonowaniu.
Instytut powstał z myślą wspierania firm transportowych w taki sposób, aby odciążyć Przedsiębiorcę w kwestiach związanych z rozliczaniem czasu pracy kierowców, ich szkoleniem oraz sprawami prawno-kontrolnymi.
Wielu Przedsiębiorców na początku współpracy stawiało pytanie: W czym może mi pomóc Instytut? Otóż odpowiedzią na to pytanie będzie parafraza słów Johna Fitzgeralda Kennedy'ego, a mianowicie: nie pytaj co Instytut może zrobić dla Twojej firmy, zapytaj, co Ty będziesz mógł zrobić dzięki pomocy Instytutu.
Tak więc zapraszam do współpracy. Dzięki niej powierzycie Państwo wiele spraw w ręce fachowca, który przy współudziale radcy prawnego oraz specjalisty prawa pracy (byłego inspektora PIP) pomoże w codziennym zmaganiu z dziedziną zwaną TRANSPORTEM. W Instytucie nie unikamy sytuacji trudnych i zawsze jesteśmy w stanie być blisko Przedsiębiorcy, niezależnie od tego, czy w danym momencie jest dobrze, czy też gorzej. Nie unikamy również odpowiedzialności, o czym świadczy specjalna polisa OC z tytułu prowadzonej działalności, która gwarantuje bezpieczeństwo zarówno jednej, jak i drugiej Stronie.
Dodatkowym atutem jest to (co niejednokrotnie chwalili kierowcy), że mój telefon jest jednocześnie telefonem dyżurno-konsultacyjno-informacyjnym. Poparciem wyżej wskazanych atutów jest wielu zadowolonych klientów.
NAD CZYM PRACUJEMY?
UMORZENIE POSTĘPOWANIA
Podczas jednej z niedawnych kontroli inspektor ITD stwierdził rzekome naruszenie zawarte pod l.p. 6.1.4 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414), tj.: wykonywanie przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w urządzenie rejestrujące lub cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego lub kalibracji. Instytut merytorycznie weryfikując sprawę, na podstawie całości materiału dowodowego wskazał, że czujnik ruchu był zaistalowany w kontrolowanym pojeździe od samego początku. Klient Instytutu zakupił pojazd z takim właśnie podzespołem. W związku z powyższym wskazane zostało, że nie ma w przedmiotowej nieprawidłowości żadnej winy Strony. Kalibracje tachografu przeprowadzane były we właściwych terminach i nigdy nie było jakiejkolwiek informacji, czy też zaleceń, aby wymienić ten podzesół.
Instytut działając w imieniu Strony przeanalizował całokształt materiału dowodowego. Analiza przedmiotowych dokumentów oraz oświadczenia kierowcy bezsprzecznie wskazują, że kontrola została przeprowadzona z naruszeniem zarówno przepisów prawa, jak również fundamentalnych standardów procedury ważenia pojazdów.Dzięki pomocy Instytutu Strona wnisoła na podstawie art. 75 § 1 k.p.a. w związku z art. 73 ust. 1 pkt 4 u.t.d. o powołanie biegłego w celu dokonania ekspertyzy dotyczącej tego, czy na przedmiotowym punkcie kontrolnym można było przeprowadzić przedmiotową procedurę ważenia.
Powyższe ma swoje fundamentalne umocowanie w tym, że waga nie znajdowała się w jednej płaszczyźnie z powierzchnią punktu wagowego oraz jej umieszczenie w o wiele szerszej wnęce czyni wyniki niemiarodajnymi, gdyż przy wjeździe pojazdu członowego na wagę mogła się ona przesunąć lub unieść.
Zgodnie z instrukcją kontrolujący powinien upewnić się, że wagi do pomiaru obciążenia kół umieszczone zostały tak, aby ich aktywne powierzchnie pomiaru znajdowały się bezpośrednio przed oponami, które mają zostać zważone. Z dokumentacji wynikało coś zgoła innego.
Dodatkowo Przedsiębiorca dzięki pomocy Instytutu skierował stosowne zapytanie do producenta wag, czy przedmiotowe ważenie można uznać za wiążące ze względu na udokumentowaną fotograficznie procedurę.
Oprócz tego istotną może okazać się kwestia dotycząca przewodów łączących wagi z komputerem. Przedstawione na dokumentcji fotograficznej rozłożenie przewodów bezsprzecznie miało wpływ na wyniki kontroli.
PIĘCIOOSIOWY SAMOCHÓD CIĘŻAROWY...
Podczas kontroli samochodu ciężarowego o pięciu osiach stwierdzono, że jego DMC wynosi 43 tony. W dowodzie rejestracyjnym wskazano, że dopuszczalna masa całkowita tego pojazdu wynosi 44 tony. Kontrolujący natomiast wskazał, że maksymalna dopouszczalna masa całkowita dla danego pojazdu może wynoscić 40 ton.
Instytut w wyjasnieniach wskazał, że § 3 ust 1 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych pojazdów nie określa dopuszczalnej masy całkowitej dla pięcioosiowego pojazdu samochodowego z dwoma osiami kierowanymi. W związku z powyższym brak było jakiejkolwiek podstawy prawnej do stwierdzenia przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej.
Instytut nadmienia, że pojazd pięcioosiowy nie jest pojazdem czteroosiowym, więc nie stosuje się dla niego ograniczenia dmc wynikającego z § 3 ust. 1 pkt 8 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów. W przedmiotowym przypadku dopuszczalna masa całkowita wynika jedynie z nacisków osi, bo to one są limitowane.
Instytut przedłożył Organowi prowadzącemu postępowanie administracyjne, że dmc określona dla kontrolowanego pojazdu nie wymusza przekroczenia dopuszczalnych nacisków na osie. Dla przedmiotowego pojazdu nie ma administracyjnego ograniczenia dopuszczalnej masy całkowitej oraz nie ma ograniczenia na liczbę osi pojazdu.
Sprawa została przekazana Organowi odwoławczemu, w związku z czym jesteśmy w fazie oczekiwania na decyzję GITD.
Przedmiotowa sprawa dotyczyła kontroli przeprowadzonej przez funkcjonariusza KSP. Kontrolujący stwierdził dwa naruszenia wskazane pod lp. 5.3.1 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 z późn. zm.) - skrócenie dziennego czasu odpoczynku o czas powyżej 15 minut do jednej godziny. Zapis kontrolującego w załączniku do protokołu wskazujący, iż podczas kontroli drogowej kierowca nie okazał dokumentów, ani innych zapisków czy adnotacji uzasadniających odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków był nieprawdziwym, gdyż kierowca okazał stosowny wydruk, gdzie na odwrocie widniała adnotacja: Przekroczenie dziennego czasu pracy o 20 minut z powodu braku miejsca do zaparkowania na wcześniej zaplanowanym parkingu. Dojazd do następnego bezpiecznego miejsca parkowania.
Mimo to kontrolujący zawarł przedmiotowe naruszenie w załączniku do protokołu kontroli i przekazał sprawę ITD w celu dalszych czynności.
To bezsprzecznie potwierdza, że sprawami weryfikacji i kontroli czasu pracy kierowców powinny zajmować się instytucje i służby odpowiednio przeszkolone i przygotowane do przedmiotowych kwestii. Inaczej zawsze będzie to próba nieudolnej i desperackiej obrony wydanych decyzji.
SPÓŁKA CYWILNA... I WSZYTSKO JASNE...
Podczas jednej z kontroli, kontrolujący stwierdził, że pomiędzy ostatnim pobraniem danych z urządzenia rejestrującego a dniem kontroli minęło 91 dni kalendarzowych. Kierujący pojazdem był przewoźnik i jednocześnie wspólnik spółki cywilnej.
Efektem powyższego działania było wszczęcie postępowania administracyjnego na wszystkich wspólników z osobna oraz wezwanie do wskazania osoby zarządzającej transportem w przedsiębiorstwie w celu nałożenia mandatu karnego w wsyokości 2000 zł.
Po merytorycznym odwołaniu sporządzonym przez Instytut, GITD uchylił decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Dzięki temu postępowanie zostało wszczęte ponownie jedynie na wspólnika, który wykonywał przedmiotowy przewóz. Był on jednocześnie zarządzającym transportem. W związku z tym nie podlegał postępowaniu mandatowemu.
Sprawa zakończyła się karą administracyjną w wyskości 500 zł., a nie kilkoma tysiącami (na chwilę obecną kary wogóle by nie było ze względu na wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2016r., sygn. II GSK 2677/14 oraz pismo Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 1 lipca 2016 roku o sygnaturze BP.073.48.2015.0154).
Ciekawostką jest to, że wg treści decyzji GITD zatrzymanym pojazdem w imieniu przedsiębiorcy kierował kontrolujący go inspektor...
Warto zatem analizować otrzymane dokumenty, gdyż niekoniecznie są krystaliczne i nie zawierają błędów i omyłek.
ZAKAZY:
Rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 31 lipca 2007 r. w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych rodzajów pojazdów (Dz. U. nr 147, poz. 1040 ze zm.) określa zakaz ruchu na drogach na obszarze całego kraju pojazdów i zespołów pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 12 ton, z wyłączeniem autobusów następujących terminach:
1) od godziny 8:00 do 22:00 w dni ustawowo wolne od pracy:
a) 1 stycznia - Nowy Rok,
b) pierwszy dzień Wielkiej Nocy,
c) drugi dzień Wielkiej Nocy,
d) 1 maja - Święto Państwowe,
e) 3 maja - Święto Narodowe Trzeciego Maja,
f) pierwszy dzień Zielonych Świątek,
g) dzień Bożego Ciała,
h) 15 sierpnia - Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
i) 1 listopada - Wszystkich Świętych,
j) 11 listopada - Narodowe Święto Niepodległości,
k) 25 grudnia - pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
l) 26 grudnia - drugi dzień Bożego Narodzenia;
2) od godziny 18:00 do godziny 22:00 w dzień poprzedzający dzień określony w pkt 1 lit. b-j;
3) w okresie od ostatniego piątku czerwca do ostatniej niedzieli przed rozpoczęciem zajęć dydaktyczno-wychowawczych w szkołach, z zastrzeżeniem pkt 1 lit. h:
a) od godziny 18:00 do godziny 22:00 w piątek,
b) od godziny 8:00 do godziny 14:00 w sobotę,
c) od godziny 8:00 do godziny 22:00 w niedzielę.
Kto nie podlega zakazowi?
Zgodnie z rozporządzeniem przepisy § 2 nie mają zastosowania do:
1) pojazdów Policji, Inspekcji Transportu Drogowego, Straży Granicznej, Służby Celnej, Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Biura Ochrony Rządu, pogotowia technicznego, jednostek ochrony przeciwpożarowej, jednostek ratownictwa chemicznego oraz jednostek służb ochrony radiologicznej i ochrony przed skażeniami;
2) pojazdów biorących udział w:
a) akcjach ratowniczych,
b) akcjach humanitarnych,
c) usuwaniu skutków klęsk żywiołowych, d) usuwaniu awarii;
3) pojazdów używanych:
a) przy budowie dróg i mostów oraz przy ich utrzymaniu,
b) do przewozu żywych zwierząt,
c) dla potrzeb skupu mleka, zbóż lub zwierząt,
d) dla potrzeb bezpośredniego zaopatrzenia statków morskich w paliwo, materiały olejowe, olej smarowy, części zamienne oraz wodę pitną,
e) do przewozu sprzętu transmisyjnego stacji radiowych i telewizyjnych,
f) do przewozu sprzętu dla obsługi imprez masowych, w związku z organizacją tych imprez,
g) do przewozu prasy stanowiącej znaczną część ładunku lub znaczną część dostępnej przestrzeni ładunkowej,
h) do przewozu lekarstw i środków medycznych,
i) do przewozu przesyłek w ramach działalności pocztowej stanowiących znaczną część ładunku lub znaczną część dostępnej przestrzeni ładunkowej,
j) w związku z niezbędnym utrzymaniem ciągłości cyklu produkcyjnego lub świadczenia usług przedsiębiorstwa pracującego w ruchu ciągłym,
k) do przewozu towarów niebezpiecznych w ilościach, dla których wymagane jest oznakowanie pojazdu tablicami ostrzegawczymi barwy pomarańczowej,
l) do przewozu artykułów szybko psujących się i środków spożywczych, określonych w załączniku do rozporządzenia, stanowiących znaczną część ładunku lub znaczną część dostępnej przestrzeni ładunkowej,
m) do przewozu betonu oraz pomp do jego tłoczenia,
n) do przewozu odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych,
o) do przewozu towarów wyładowanych z wagonów na stacji kolejowej, w promieniu 50 km od tej stacji,
p) w transporcie kombinowanym,
r) dla potrzeb bezpłatnych medycznych badań profilaktycznych;
4) pojazdów wolnobieżnych używanych do prac rolnych i ciągników rolniczych;
5) pojazdów powracających z zagranicy w celu zakończenia przewozu drogowego lub do odbiorcy przewożonego ładunku, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
6) pojazdów, które wjechały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terminami lub godzinami obowiązywania zakazu, w odległości do 50 km od miejsca przekroczenia granicy, oraz oczekujących na granicy na wyjazd z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Załącznik określający rodzaj przewozu wskazany w § 3 ust. 1. pkt 3 lit. l.